چرا خوابم نمی آید؟ چرا شعرم بدون قافیه آرام میگیرد؟ چرا باران بر این دنیا چرا یک دم نمیبارد؟ چرا این آسمان رنگی جز آبی به خود نمیگیرد؟ چرا وقت نمی ماند؟ چرا آرامش و ایمان به قلبم بر نمیگردد؟ چرا بلبل دگر با گل نمی جوشد؟ چرا مجنون دگر لیلی نمی خواهد؟ چراچشمم دگر کعبه نمیبیند؟ چرا آسان ها سختند؟ چرا تصویرها ماتند؟ چرا گل های باغ عشق پژمردند؟ چرا آدمها با خویشتن قهرند؟ چرا هم در بهار و هم خزان این برگ ها زردند؟ چرا هم باد و هم بید دگر با هم نمیرقصند؟ جواب هر کدام اما برای خود چرا دارد که اکنون باید این پرسید ...فقط رویای من این است...

نظرات شما عزیزان: